Όλα είναι παρεξήγηση

O Θωμάς Συμεωνίδης (1977, Θεσσαλονίκη) αποφοίτησε από την Πολυτεχνική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και την Ανωτάτη Εθνική Σχολή Αρχιτεκτονικής στο Παρίσι (ENSAPVDS). Πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στη London School of Economics & Political Sciences και στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο όπου και υποστήριξε τη διδακτορική του διατριβή με θέμα την ερμηνεία που επιχειρεί ο Theodor Adorno στο Τέλος του Παιχνιδιού του Samuel Beckett. Κατά το παρελθόν, εργάστηκε στη δημόσια διοίκηση και συνεργάστηκε με αρχιτεκτονικά γραφεία στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Ζει μόνιμα στο Παρίσι όπου εργάζεται πάνω στο αντικείμενο της φιλοσοφικής και συγκριτικής αισθητικής παράλληλα με τη συγγραφική του δραστηριότητα στη λογοτεχνία και το θέατρο. Είναι μέλος της Ελληνικής Αισθητικής Εταιρείας. Περισσότερες πληροφορίες για τον συγγραφέα καθώς και το σύνολο των βιβλίων του που κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Αρμός. Δείτε εδώ

Διαβάστε εδώ την κριτική του Γ. Ι. Μπαμπασάκη στη LIFO

Περιεχόμενα: ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ. ΣΥΝΤΟΜΟΓΡΑΦΙΕΣ. ΕΙΣΑΓΩΓΗ [“ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΕΞΗΓΗΣΗ”]. “ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΕΞΗΓΗΣΗ” / Η ΣΧΕΣΗ ΤΟΥ ADORNO ΜΕ ΤΟΝ BECKETT. “ΔΕΝ ΤΟΝ ΕΧΩ ΔΙΑΒΑΣΕΙ” / Η ΣΧΕΣΗ ΤΟΥ ADORNO ΜΕ ΤΟΝ HEIDEGGER. ΠΡΟΛΕΓΟΜΕΝΑ ΣΤΗΝ ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ ΘΕΩΡΙΑ. ΟΙ ΒΑΣΙΚΕΣ ΚΡΙΤΙΚΕΣ ΤΗΣ ΑΙΣΘΗΤΙΚΗΣ ΘΕΩΡΙΑΣ. (Ι): JAUSS / BUBNER. (II): BOHRER / BURGER. (ΙΙΙ): WELLMER. Η ΚΟΙΝΗ ΒΑΣΗ ΤΗΣ ΑΙΣΘΗΤΙΚΗΣ ΘΕΩΡΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΡΝΗΤΙΚΗΣ ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΗΣ: Η ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΗ. ΠΡΟΛΕΓΟΜΕΝΑ ΣΤΗΝ ΑΡΝΗΤΙΚΗ ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΗ. Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΑΡΝΗΤΙΚΗΣ ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΗΣ. Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΕΜΠΕΙΡΙΑΣ. ΔΟΜΗ ΤΗΣ ΕΜΠΕΙΡΙΑΣ. (Ι): ΑΜΟΙΒΑΙΟΤΗΤΑ / ΜΕΤΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ. (II): ΔΙΑΦΟΡΑ ΑΠΟ ΤΟΝ HEGEL / ΜΗ ΕΝΝΟΙΑΚΗ ΣΤΙΓΜΗ ΤΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ. ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΥ / ΔΙΑΜΕΣΟΛΑΒΗΣΗ / ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ. ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΥ. ΔΙΤΤΟΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ΤΗΣ ΕΜΠΕΙΡΙΑΣ: ΥΛΙΚΟΣ / ΝΟΗΤΙΚΟΣ. Η ΚΡΙΤΙΚΗ ΣΤΟΝ HEIDEGGER. ΣΥΝΟΨΗ A’ ΜΕΡΟΥΣ. ΣΥΝΟΨH B’ ΜΕΡΟΥΣ. ΣΥΝΟΨΗ Γ’ ΜΕΡΟΥΣ. Α’ ΜΕΡΟΣ [ΒΑΣΙΚΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΣΤΙΣ ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ]. Ι. Η ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΟΥ ΤΕΛΟΥΣ ΤΟΥ ΠΑΙΧΝΙΔΙΟΥ [Trying to Understand Endgame, T. W. Adorno (1961). ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ ΤΟΥ BECKETT ΑΠΟ ΤΟΝ ΥΠΑΡΞΙΣΜΟ (Ι): ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ / ΠΑΡΩΔΙΑ. (II): ΧΡΟΝΟΣ / ΙΣΤΟΡΙΑ. (ΙΙΙ): ΦΥΣΗ / ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ. (IV): ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ / ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ ΤΟΥ BECKETT ΑΠΟ ΤΟΝ ΥΠΑΡΞΙΣΜΟ. (V): ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ / ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ. (VI): ΟΡΙΑΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ / ΚΑΤΑΦΑΣΗ ΤΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ. -ΒΑΣΙΚΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΑΙΣΘΗΤΙΚΗΣ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΠΑΙΧΝΙΔΙΟΥ. (Ι): Η ΑΡΝΗΣΗ ΤΟΥ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟΥ ΝΟΗΜΑΤΟΣ. (II): Ο ΑΝΑΣΤΟΧΑΣΜΟΣ ΤΩΝ ΔΡΑΜΑΤΙΚΩΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΩΝ. (III): Η ΡΕΥΣΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΓΛΩΣΣΙΚΟΥ ΣΤΟΙΧΕΙΟΥ. (IV): ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΣ / ΡΕΑΛΙΣΜΟΣ. (V): ΜΠΕΚΕΤΙΑΝΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ / Η ΑΡΝΗΤΙΚΗ ΦΑΝΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ. (VI): Η ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ ΜΟΡΦΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΜΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ. (VII): Η ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ ΜΟΡΦΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ. (VIII): Η ΕΡΜΗΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΔΙΑΣΤΑΣΗΣ. (IX): Η ΙΔΕΑ ΤΗΣ ΣΥΜΦΙΛΙΩΣΗΣ. -Η ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΩΝ ΒΑΣΙΚΩΝ ΘΕΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΠΑΙΧΝΙΔΙΟΥ. (Ι): Η ΣΥΝΟΨΗ. (ΙΙ): ΟΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ NAGG/NELL. (ΙΙΙ): ΟΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ CLOV/HAMM. (IV): Η ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΗ CLOV/HAMM. (V): “ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΤΗΣ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΙΚΟΤΗΤΑΣ”. II. Η ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ ΔΙΑΦΟΡΑ ΤΗΣ ΜΟΝΤΕΡΝΑΣ ΤΕΧΝΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΡΕΑΛΙΣΜΟ [EXTORTED RECONCILIATION: On Georg Lukacs’ Realism in Our time, T.W. Adorno (1958) […] IIΙ. Η ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ ΔΙΑΦΟΡΑ ΤΟΥ ΕΡΜΗΤΙΣΜΟΥ ΑΠΟ ΤΗ ΔΕΔΗΛΩΜΕΝΗ ΣΤΡΑΤΕΥΣΗ: ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ ΜΟΡΦΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΝΑΛΗΘΕΙΑ [COMMITMENT, T.W. Adorno (1962)] Β’ ΜΕΡΟΣ [ΒΑΣΙΚΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ ΘΕΩΡΙΑ]. Ι. ΑΡΧΙΚΗ ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΤΗΣ ΑΙΣΘΗΤΙΚΗΣ ΘΕΩΡΙΑΣ. ΙΙ. ΚΥΡΙΟ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΑΙΣΘΗΤΙΚΗΣ ΘΕΩΡΙΑΣ. ΤΡΙΤΟ ΜΕΡΟΣ [ΒΑΣΙΚΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΑΡΝΗΤΙΚΗ ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΗ]. Ι. ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΗ ΤΟΥ ΔΙΑΦΩΤΙΣΜΟΥ T.W. ADORNO, M. HORKHEIMER (1944). II. ΣΕ ΤΙ ΧΡΗΣΙΜΕΥΕΙ ΑΚΟΜΑ Η ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ; T.W. ADORNO (1963). ΙΙΙ. ΤΡΕΙΣ ΜΕΛΕΤΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ HEGEL – T.W. ADORNO (1963). ΕΠΟΨΕΙΣ. ΕΜΠΕΙΡΙΚΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ. IV. Η ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ΑΡΝΗΤΙΚΗΣ ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΗΣ. ΑΝΑΛΥΣΗ Α’ ΜΕΡΟΥΣ ΤΗΣ ΑΡΝΗΤΙΚΗΣ ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΗΣ. Η ΣΧΕΣΗ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΟΝΤΟΛΟΓΙΑ: Η οντολογική ανάγκη / Είναι και Ύπαρξη. ΑΝΑΛΥΣΗ Β’ ΜΕΡΟΥΣ ΤΗΣ ΑΡΝΗΤΙΚΗΣ ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΗΣ. ΑΡΝΗΤΙΚΗ ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΗ: Έννοια και κατηγορίες. ΑΝΑΛΥΣΗ Γ’ ΜΕΡΟΥΣ ΤΗΣ ΑΡΝΗΤΙΚΗΣ ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΗΣ. ΜΟΝΤΕΛΑ. ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

ola ine pareksigisi