Νίκος Καζαντζάκης

nikos kazantzakis

Η Ευτυχία Καλλιτεράκη είναι ψυχαναλύτρια. Είναι Τακτικό μέλος της Εταιρείας Ψυχαναλυτικής Ψυχοθεραπείας, Ιδρυτικό στέλεχος και διδάσκουσα στην Εταιρεία Ψυχαναλυτικής Ψυχοθεραπείας Ομάδος και θεραπεύτρια ζεύγους. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Βιβλία: Διονύσιος Σολωμός. Μία ψυχαναλυτική προσέγγιση. Εκδ. Γαβριηλίδης 2005, Οι κουμπότρυπες. Διηγήματα, εκδόσεις Μελάνι 2007, Αμπελώνες χωρίς ορίζοντα, μυθ. Εκδόσεις Ψυχογιός 2011, Ψυχαναλυτικές Συναντήσεις με τον οριακό ασθενή. Το κενό, το Αρχαϊκό, το ψυχικό τραύμα. Εκδόσεις Μ/συνάψεις, Η Θεραπευτική σχέση. Ψυχοθεραπευτικές προσεγγίσεις από την Ψυχαναλυτική, τη Γνωσιακή και τη Συστημική Οπτική. Εκδ. Καστανιώτης, Νοσταλγία μέσα στο όνειρο και η ονειροπόληση του θεραπευτή. Εκδόσεις Αρμός 2016. Περισσότερες πληροφορίες για την συγγραφέα καθώς και το σύνολο των βιβλίων της που κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Αρμός. Δείτε εδώ  Δείτε την παρουσίαση του βιβλίου  “Νοσταλγία μέσα στο όνειρο και η ονειροπόληση του θεραπευτή “στη Στοά του Βιβλίου εδώ (VIDEO)

Στην Αναφορά στον Γκρέκο ο Νίκος Καζαντζάκης απευθύνεται στον πνευματικό του πατέρα, τον Δομίνικο Θεοτοκόπουλο και εξιστορεί τις ανησυχίες του, τους πνευματικούς του αγώνες, προσπαθώντας να ταυτιστεί μαζί του. Στον Καπετάν Μιχάλη απευθύνεται στον βιολογικό του πατέρα και η εξιστόρησή του είναι βιωματική. Πρόκειται για μια εσωτερική εξομολόγηση μέσα σε μια μυθιστορία όπου καταγράφονται όλες οι απωθημένες επιθυμίες του Καζαντζάκη, χωρίς ωστόσο ο ίδιος να τις κατανομάζει άμεσα. Ένα ψυχαναλυτικό δοκίμιο πάνω στον ναρκισσισμό του θανάτου.

Η φύση, το τοπίο, στα έργα του Καζαντζάκη είναι η ραχοκοκκαλιά που πάνω της θα στηριχτούν τα νοήματα και οι περιγραφές των ηρώων του. Απαραίτητο στοιχείο γι’ αυτόν ήταν οι υπέροχες περιγραφές της φύσης, περιγραφές που μοιάζουν με το κορμί της Κρήτης. Ένα κορμί άλλοτε ερωτικό, άλλοτε άγριο, άλλοτε απροσπέλαστο, άλλοτε ηρωικό, που σπέρνει πανικό, αιχμαλωτίζει και κάνει αυτόν που το ζει να είναι δεμένος μαζί του αρχετυπικά. Το κορμί του πατέρα του. Ο ίδιος θα γράψει στο έργο του Μοριάς: «Το Ελληνικό τοπίο επιδρά στην ψυχή του ανθρώπου, στην ψυχή και στο σώμα του, στους πιο κρυφούς λογισμούς του – σαν μουσική. Κάθε φορά το νιώθεις βαθύτερα, ρυθμίζεσαι καλύτερα μαζί του και βρίσκεις νέα στοιχεία ισορρόπησης και ελευθερίας». (από τον πρόλογο του βιβλίου..)

nikos kazantzakis