Πρόσω ανάποδα

Πρόσω ανάποδα

Ο Γιώργος Βιδάλης γεννήθηκε στην Αθήνα και κατάγεται από την Τήνο. Εργάστηκε ως δημοσιογράφος στο πολιτιστικό ρεπορτάζ στην εφημερίδα Ελευθεροτυπία για 33 χρόνια. Έχει γράψει το μυθιστόρημα, Τρυφερή είναι η ήττα, εκδόσεις Κέδρος.

Δείτε παρουσιάσεις βιβλίων εδώ.

Πρόσω ανάποδα

Φθινοπωρινή Αθήνα, δύο έτη π.Κ. (προ Κορωνοϊού). Δύο άντρες, άγνωστοι μεταξύ τους και διαδοχικά πρώην, συναντιούνται ξαφνικά να κουβεντιάσουν για την πρώην τους, ένα ιδιαίτερο και προικισμένο θηλυκό που τους έκανε τη ζωή άνω-κάτω. Από σπόντα εμπλέκονται δύο ηλικιωμένα αδέλφια, τελείως διαφορετικοί χαρακτήρες (ψαγμένος και πολυταξιδεμένος ο ένας, τυχοδιώκτης και γυναικοκατακτητής ο άλλος) ξετυλίγοντας σκέψεις και στιγμές από τους παράλληλα αντίθετους βίους τους.
Ένα έκτακτο ταξίδι στην Τήνο κι ένας απρόσμενος έρωτας μετ’ εμποδίων. Ανάποδες συμπεριφορές και τυχερές αναποδιές, εκμυστηρεύσεις κι αναδρομές, ανεξόφλητα γραμμάτια χαμένων ερώτων, ξεφτισμένων ιδεών και νοοτροπιών σε κόσμους σύγχρονους και αλλοτινούς. Νουβέλα με παιγνιώδη κι εξομολογητική διάθεση, με πολιτικές πινελιές και βιβλιοφιλικά αισθήματα, που ψηλαφίζει την ασυνεννοησία, τη λαχτάρα του σμιξίματος, την εγωπάθεια, τη μοναχικότητα.

Πρόσω ανάποδα

Καλημέρα. Ο κύριος Μενέλαος, ο πρώην και τυχερός;
– Καλημέρα. Δεν κατάλαβα. Ποιος είστε;
– Αυτός ο άλλος, ο ευεργέτης σας μεγάλος…
Ο Μενέλαος Τσακίρης ξαφνιάστηκε για μια στιγμή. Το μυαλό του πήρε γρήγορες στροφές. Κατάλαβε και προσπάθησε να είναι ψύχραιμος.
– Τι θέλετε από μένα;
– Συγγνώμη για τη διάθεσή μου να αστειευτώ.
Δεν είμαι και στα καλύτερά μου. Μπορούμε να βρεθούμε και να κουβεντιάσουμε λίγο; Το χρειάζομαι. Με την Ηλέκτρα έχουμε χωρίσει εδώ και μερικούς μήνες. Πρόσω ανάποδα
– Και τι ζητάτε; Να σας παρηγορήσω αντί να πανηγυρίζετε που ελευθερωθήκατε απ’ αυτό τον θηλυκό τύραννο;
– Σας παρακαλώ, θα ήθελα να ακούσω τη γνώμη σας, έχω ανάγκη να καταλάβω κάποια πράγματα για κείνη.
– Τις γυναίκες δεν χρειάζεται να τις καταλαβαίνεις, απλώς πρέπει να συμφωνείς. Πόσο μάλλον όταν πρόκειται για έναν σίφουνα.
– Μόνο σίφουνας. Τυφώνας και βάλε.
– Θα σας κόστισε ακριβά φαντάζομαι από όλες τις απόψεις. Έχω πικρή πείρα.
– Τι θα λέγατε να τα πούμε από κοντά; Να πιούμε έναν καφέ κάπου ήσυχα;
– Στο Α΄ νεκροταφείο, έναν καφέ της παρηγοριάς. Το πένθος ταιριάζει στην Ηλέκτρα.
– Κάνετε μαύρο χιούμορ…
– Το ότι καταφέρατε κι επιβιώσατε περίπου τρία χρόνια μαζί της, υποθέτω χωρίς σοβαρές βλάβες, είναι ένα γερό πλεονέκτημα για να δηλώσετε συμμετοχή στο καινούργιο Survivor! Μ’ έναν χρόνο και κάτι εγώ, υποκλίνομαι μπροστά σας…

Πρόσω ανάποδα