Ο πορτοκαλεώνας
Tremblay Larry
Μετάφραση:Ευαγγελία Ανδριτσάνου
Οι δίδυμοι Αμέντ και Αζίζ μεγαλώνουν ανάμεσα στις δροσερές πορτοκαλιές της οικογένειας. Με την ακούραστη φροντίδα του παππού η έρημος έχει μεταμορφωθεί σε σκιερό παράδεισο. Αλλά μια βόμβα σκοτώνει τον παππού και τη γιαγιά κι ο πόλεμος αλλάζει για πάντα τις ζωές των δυο αδελφών. Οι αντάρτες απαιτούν το αίμα να πληρωθεί με αίμα. Το ένα από τα δύο παιδιά πρέπει να φορέσει μια ζώνη με εκρηκτικά και να θυσιαστεί από ηθικό καθήκον, με αντάλλαγμα την αιώνια ανταμοιβή.
Με ευαισθησία και λυρισμό, ο Larry Tremblay διερευνά δύσκολα ερωτήματα: Τι χρειάζεται ο άνθρωπος για να θεραπευτεί από το τραύμα; Πώς συγχωρούμε; Μπορεί ποτέ η τέχνη να μιλήσει με τρόπο ικανοποιητικό για τον ανθρώπινο πόνο; Άχρονο και μαζί επίκαιρο, γραμμένο με την καθαρότητα που έχει η ποίηση της ερήμου, Ο πορτοκαλεώνας μιλά για την απανθρωπιά του πολέμου και τη σπαρακτική κληρονομιά που αφήνει στους επιζώντες.
€ 12.00 € 10.80
- Επιπρόσθετες Πληροφορίες
- Αξιολογήσεις (0)
| Weight | 0.240 kg |
|---|---|
| Dimensions | 14 x 21 cm |
| Συγγραφέας | Tremblay Larry |
| Αριθμός σελίδων | 160 |
Be the first to review “Ο πορτοκαλεώνας”
You may also like…
Η Γυναίκα με τα λευκά
Wilkie Collins
Μυθιστόρημα
Μετάφραση: Αλέξανδρος Κοσματόπουλος
Ένα από τα πρώτα έργα του «ντετέκτιβ» μυθιστοριογραφίας με μια αφήγηση υφασμένη από πολλούς χαρακτήρες. Ο Wilkie Collins στο περίφημο μυθιστόρημά του βασίστηκε εν μέρει σε ένα πραγματικό περιστατικό απαγωγής και παράνομου εγκλεισμού τον δέκατο έκτο αιώνα. Το 1860, η ιστορία προκάλεσε αίσθηση στους αναγνώστες της, τραβώντας την προσοχή τους με τη φανταστική πρώτη σκηνή όπου η μυστηριώδης «Γυναίκα με τα Λευκά» Anne Catherick συναντά τον Walter Hartright.
Η Γυναίκα με τα Λευκά συνδυάζει επιτυχώς μυστήριο, ρομαντισμό, αγωνία και γοτθικά στοιχεία, ενώ εξισορροπεί μια σφιχτή και έντονη πλοκή με δυνατούς χαρακτήρες και δεν είναι έκπληξη το γεγονός ότι παρέμεινε τόσο δημοφιλής μέχρι σήμερα.
Βαδίζοντας αργά στον μοναχικό δημόσιο δρόμο, σε μια στιγμή, πάγωσε το αίμα μου από το ξαφνικό ελαφρύ άγγιγμα ενός χεριού στον ώμο μου από πίσω. Γύρισα ακαριαία με τα δάχτυλά μου να σφίγγονται στη λαβή του μπαστουνιού μου. Εκεί, στη μέση της φαρδειάς φωτεινής δημοσιας –εκεί, σαν να είχε εκείνη τη στιγμή ξεφυτρώσει από τη γη ή να έπεσε από τον ουρανό– στεκόταν η μοναχική μορφή μιας Γυναίκας, ντυμένης από πάνω μέχρι κάτω στα λευκά. Το πρόσωπό της έγερνε προς το μέρος μου και με παρατηρούσε σοβαρό, ενώ το απλωμένο χέρι της έδειχνε προς το σκοτεινό σύννεφο πάνω απ’ το Λονδίνο.
Είχα μείνει άναυδος απ’ την έξαφνη παρουσία μέσα στη νύχτα, σ’ εκείνο το έρημο μέρος, αυτής της αλλόκοτης μορφής που στεκόταν μπροστά μου, για να μπορέσω να ρωτήσω τί ήθελε. Η παράξενη γυναίκα μίλησε πρώτη. «Αυτός είναι ο δρόμος για το Λονδίνο;» Τί λογής γυναίκα ήταν και πως είχε βρεθεί έτσι ολομόναχη στον δημόσιο δρόμο για το Λονδίνο μία ώρα μετά τα μεσάνυκτα, ήταν αδύνατο να εξηγήσω. Το μόνο πράγμα που ήμουν σίγουρος ήταν πως και ο χυδαιότερος άνθρωπος, ακόμη και σε τούτη την ύποπτα προχωρημένη ώρα και σε έναν δρόμο τόσο ερημικό, δεν θα μπορούσε να την παρεξηγήσει αν την άκουγε να μιλάει…
Το χρώμα της ελευθερίας είναι μπλέ
Γιώργος Λούκας
Υπάρχει ιδανική πολιτεία; Υπάρχει μόνο μία αλήθεια; Πώς κατακτά κανείς την Ελευθερία; Η πορεία και οι περιπέτειες του Μπλέχτη, ενός ξεχωριστού μπλε αστακού, είναι η πορεία και οι περιπέτειες του ανθρώπου, από τις αναζητήσεις του για το νόημα της ζωής μέχρι την προσπάθειά του για την οικοδόμηση μιας λειτουργικής κοινωνίας. Η ιστορία ξεκινά από την εποχή που οι αστακοί βρίσκονταν ακόμη σε πρωτόγονο επίπεδο, χωρίς σταθερό σημείο εγκατάστασης. Οι συνεχείς μετακινήσεις τούς αναγκάζουν να συνυπάρξουν με ένα άλλο είδος αστακών, που ζει σε οργανωμένη κοινωνία υπό το ζυγό ενός Βασιλιά. Οι εντάσεις δεν λείπουν κατά την παραμονή τους εκεί. Αποτέλεσμα αυτών των ζυμώσεων είναι η μετεξέλιξη της φεουδαρχικού τύπου κοινωνίας σε αστική – καταναλωτική, η οποία με τη σειρά της δεν φαίνεται να μπορεί να καλύψει τη βασική ανάγκη των αστακών για πραγματική ελευθερία. Ο Μπλέχτης δεν μένει απαθής στους υπάρχοντες διαχωρισμούς και κινείται, δρα. Αποφασίζει να κατευθυνθεί προς τα πάνω για να λύσει τα μυστήρια του κόσμου. Άραγε θα καταφέρει να βρει το δρόμο προς την ελευθερία;
11 ελληνικά blues για τον Rory
Μαρία Λευκή
Η γυναίκα με τα τατουάζ / το παιδί με τα γένια,
είναι οι δικοί μου άνθρωποι αυτοί.
Όταν ήμουν μόνος / κάτι μέσα μου μου ᾽πε
να τραβήξω κατά κει.
Εκεί που θα μπορούσα να βγάλω κάνα φράγκο,
εκεί θα με βρεις, στης σκοποβολής τον πάγκο.
Ναι, είμαι ένας πανηγυρτζής, με τούτα και με κείνα,
και κοίτα που ᾽παθα την πλάκα μου με την μπαλαρίνα.
Πέρασα τα νιάτα μου κάτω από μια τέντα
γυρνώντας τις πόλεις και τα χωριά,
κι αλήθεια είναι, δεν μπορώ να πω μια σωστή κουβέντα,
γιατί ποτέ δεν μ’ άρεσε το σχολειό και του κουδουνιού η λαλιά.
Tattoo’d Lady, 1973
Ένας ήρωας της παγκόσμιας μουσικής σκηνής εμπνέει 11 ελληνικές blues ιστορίες και αποδεικνύει για πολλοστή φορά ότι η τέχνη αντιγράφει τη ζωή, είναι διαχρονική και υπερπόντια.
Vita brevis, ars longa.
Η αδικία που πληγώνει (27η Έκδοση)
Δημήτρης Καραγιάννης
Η αδικία που πληγώνει ανατρέχει στα επώδυνα βιώματα της παιδικής ηλικίας. Αναζητάει τους όρους και τις συνθήκες που την παράγουν στο οικογενειακό περιβάλλον. Καταγράφει τις προσδοκίες για την απάλειψή της, αλλά και τις επώδυνες ματαιώσεις στις συντροφικές σχέσεις. Επεξεργάζεται την εμφάνισή της στο εργασιακό περιβάλλον. Αναδεικνύει όμως την δυνατότητα να μην ταυτιστεί η μοίρα του ανθρώπου με τα τραύματά του, γιατί κάτι τέτοιο θα οριζόταν ως μοιραία παράδοση στην κατάθλιψη.
Η αδικία που πληγώνει είναι μία κίνηση απεγκλωβισμού από τις μονοδιάστατες κατανοήσεις των κλινικών διαγνώσεων. Είναι μία αισιόδοξη θέαση, απόρροια μακρόχρονης κλινικής εργασίας με ανθρώπους που με αγωνία εμπιστεύτηκαν τα μυστικά της ψυχής τους στον θεραπευτή και την ίδια στιγμή που τους κυριαρχούσε ο φόβος για την κλινική ματιά του, εκείνη ακριβώς τη θαυμαστή στιγμή προκαλούσαν την απεριόριστη εκτίμησή του. best sellers.
Δύσκολες μητέρες (3η Έκδοση)
Terri Apter
Πώς να κατανοήσουμε και να ξεπεράσουμε την επίδρασή τους πάνω μας
Η μητρική αγάπη συχνά θεωρείται ιερή, αλλά πολλά παιδιά την βιώνουν σαν οδυνηρή σύγκρουση.Με τη βοήθεια της νεώτερης έρευνας πάνω στις ανθρώπινες σχέσεις και την ανάπτυξη του εγκεφάλου, η Τerri Αpter αποκαλύπτει τα μυστικά αυτού του περίπλοκου δεσμού:
• η θυμωμένη μητέρα,
• η εξουσιαστική μητέρα,
• η ναρκισσιστική μητέρα,
• η μητέρα που φθονεί,
• η συναισθηματικά μη διαθέσιμη μητέρα
και εξηγεί τους τύπους συμπεριφοράς της καθεμιάς τους.
Η συγγραφέας εξερευνά το δίλημμα που βρίσκεται στην καρδιά μιας δύσκολης σχέσης με τη μητέρα: Γιατί η μητέρα έχει τόση δύναμη επάνω μας και γιατί οι αντιδράσεις της συνεχίζουν να μας απασχολούν πολύ καιρό μετά τη χειραφέτησή μας. Μας δείχνει πώς να ασκούμε συναισθηματικό έλεγχο στον εαυτό μας για να ξεπερνάμε την επίδραση που έχουν πάνω μας τα συναισθήματα που μας δημιουργεί μια δύσκολη μητέρα. Τέλος, η Apter συγχαίρει για την μεγάλη ανθεκτικότητα που επιδεικνύουν στη ζωή τους οι γιοι και οι κόρες των δύσκολων μητέρων, χωρίς να παραγνωρίζει πόσο ειδικές είναι οι προκλήσεις που έχουν να αντιμετωπίσουν.
Ένα βιβλίο ουσίας για αναγνώστες που ψάχνουν για ευαίσθητη καθοδήγηση στις ισχυρές σχέσεις ανάμεσα στις μητέρες και τους γιους ή τις κόρες τους.
Μια έξοχη κριτική από την .ΜΑΡΙΑΛΕΝΑ ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ εδώ: www.kathimerini.gr/859497/article/politismos/vivlio/h-skoteinh-pleyra-ths-mhtrothtas
Η αδελφότητα του πυριτίου
Δημοσθένης Παπαμάρκος
Μυθιστόρημα
Ο Αντώνης είναι ένας νεαρός μαθητής. Η ζωή του σύμφωνα με τα πρότυπα της πόλης, είναι φυσιολογική· συνηθισμένη. Αυτή όμως η κατάσταση πού ζει κάθε μέρα δεν τον ικανοποιεί. Όλα φαντάζουν στα μάτια του βαρετά και φθαρμένα. Αρχίζει λοιπόν μια αναζήτηση για κάτι νέο, διαφορετικό, κάτι πού θα του δώσει νόημα ζωής…
Μια αλληγορία για την κρίση αξιών στο σύγχρονο κόσμο και για τον ρόλο που παίζει σ’ αυτή η τεχνολογία.
Το όνειρο ενός γελοίου
Fiódor M. Dostoyevski
Ἕνας ἄνθρωπος πλήρως απογοητευμένος ἀπὸ τὸν ἑαυτό του καὶ την ζωή, τὸν ὁποίο ὁ Φ. Μ. Ντοστογιέφσκι μετατρέπει ὄχι ἁπλώς σὲ αἰσιόδοξο, ἀλλὰ καὶ ἕτοιμο νὰ ἀλλάξει τον κόσμο. Ἔξοχη μετάφραση ἀπὸ τὸν Σωτήρη Γουνελᾶ.
Αυτογνωσία και νόημα της ζωής (2η Έκδοση)
Rollo May
Η ανακάλυψη του είναι
Εισαγωγή: Γιάννης Ζέρβας
Εκείνο που κάνει το βιβλίο ιδιαίτερα ελκυστικό και χρήσιμο είναι ότι ο Rollo May γράφει μ’ έναν απίστευτα ευανάγνωστο τρόπο, εξηγώντας στον αναγνώστη του θεμελιώδεις – σύνθετες έννοιες με απλό, σαφή και συνοπτικό τρόπο.
Προσφέρει μια πολύ καλύτερη δυνατότητα κατανοήσεως
των ψυχολογικών ζητημάτων του υγιούς ανθρώπου
της ανθρώπινης αγωνίας (το φυσιολογικό άγχος δείχνει έμπρακτα οτι ο άνθρωπος έχει αξίες) και
της ευδαιμονίας – ευτυχίας.
Οι αλήθειες που αποκαλύπτονται σ’ αυτό το βιβλίο είναι πολύτιμες και με το πέρασμα του χρόνου γίνονται πολυτιμότερες…
Ο Rollo May αναζήτησε με πάθος ν’ ανακαλύψει το είναι: και στον ίδιο του τον εαυτό, και στους άλλους ανθρώπους. Στην κουλτούρα μας διστάζουμε να μιλήσουμε για το είναι μας, το πιο μύχιο, βαθύ και αποκαλυπτικό.
… όμως το είναι συνδέεται με τα θεμελιώδη: τον έρωτα, τον θάνατο, το άγχος, την σχέση, την μέριμνα για τον άλλο…
Ένα βιβλίο-σταθμός για μια βαθύτερη κατανόηση του εαυτού μας και των άλλων.
Related Products
Φωνές στην έρημο
Στάθης Καρράς
Μυθιστόρημα
Ένα ζευγάρι ηλικιωμένων ξένων περιπλανιέται στο χώρο της Αρχαίας Ολυμπίας. Εγγλέζος εκείνος, Γερμανίδα εκείνη. Έχουν και οι δυο διαβάσει για την ιστορία του τόπου που επισκέπτονται. Για το συνταίριασμα του αθλητικού πνεύματος με την ειρήνη. Για τον πρωτόφαντο θεσμό της «ιερής εκεχειρίας», που ‘χε στον τόπο αυτό γεννηθεί. Είδαν οι δυο ξένοι, αποθαύμασαν, στοχάστηκαν. Σωπαίνουν τώρα. Ακουμπισμένοι στα κατάλοιπα αρχαίας κολόνας. Ξάφνου εκείνη, στο σύντροφό της: «Μου φαίνεται κάπου να ταξιδεύεις». – «Ταξιδεύω», είναι η απάντηση. – «Που.» – «Αρμένισμα στο χρόνο. Μετά το ταξίδι στον αρχαίο κόσμο, ώρα και για το δικό μας. Ο πατέρας μου, ο πατέρας σου… Ύστερα εμείς οι δυο…» Ζωές που λες κι αναπηδούν πότε μέσ’ από παραμύθι απίθανο και πότε μέσ’ απ’ όνειρο εφιαλτικό. Είναι εδώ η Ιστορία που γίνεται μυθιστόρημα. Είναι το μυθιστόρημα που γίνεται Ιστορία. Ακριβώς για να ξαναδώσει σ’ αυτήν ανθρώπινο πρόσωπο. Και ήρωες κάποιοι από ‘κείνους πάνω στους οποίους, άσχετα από στρατόπεδα, ξέσπασαν οι λαίλαπες δύο τρομερών παγκόσμιων πολέμων. Αυτών που σημάδεψαν ανεξίτηλα τον Εικοστό Αιώνα. Από τις σελίδες του βιβλίου περνούν περιστατικά άγνωστα στους πολλούς. Ή ξεχασμένα πια. Κι ωστόσο πολλά απ’ αυτά έχουν και στις μέρες μας το νόημά τους. Και πέρ’ από το συγκινησιακό στοιχείο, ξανοίγουν ευρύ πεδίο για διαχρονικό στοχασμό…
Η νύχτα της αιθυλικής αλκοόλης
Αλέκα Ρίτσου
Μυθιστόρημα
Δύο άνθρωποι γράφουν την προσωπική ιστορία τους με το λόγο και την ψυχή τους. Ένας άντρας εξαρτημένος και ανασφαλής. Μια γυναίκα δυνατή και ενδοτική σε ό,τι ορίζει την αγάπη και τη συντροφικότητα. Αυτός θα αφεθεί και τελικά θα χαθεί σε μια νύχτα φθοράς. Εκείνη θα κληθεί εκ των γεγονότων να μετουσιώσει το «εγώ» σ’ ένα πειστικό «εμείς», αποποιούμενη αυτονόητα δικαιώματά της. Το φως που αναπότρεπτα θα ακολουθήσει τη Νύχτα του αλκοόλ, θα φανερώσει σ’ αυτήν -μόνο σ’ αυτήν- μέσα από μια βαθιά γνώση ζωής, δρόμους καινούργιους. Θα τους ακολουθήσει, αφήνοντας πίσω ερινύες, εφιάλτες και όνειρα σε κατάσταση συρρίκνωσης.
Ο τελευταίος Καδής της Αθήνας
Δημήτρης Φερούσης
Ένα αληθινό αφήγημα ζωής ως μυθιστόρημα
Επί 377 ολόκληρα χρόνια (1456-1833), πέντε φορές τη μέρα ο μουεζίνης (λειτουργός θρησκευτικός του Ισλάμ) καλούσε τους πιστούς μουσουλμάνους της Αθήνας σε προσευχή πάνω από τον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης. Εκεί, με τρόπο προκλητικό, κυμάτιζε μόνιμα και το μπαϊράκι των Τούρκων με τη μισοφέγγαρη. Αλλά και οι Ρωμιοί ραγιάδες της Αθήνας ανενόχλητοι προσεύχονταν στα σπίτια και στις πάμπολλες εκκλησίες τους, απευθύνοντας στον Ένα και Μοναδικό Θεό τις προσευχές και τις ικεσίες τους. Μάλιστα, δια μέσου της θρησκείας τους, κατακτητές και κατακτημένοι δημιουργούσαν σχέσεις φιλικές. Συμβίωναν Ρωμιοί και Τούρκοι δημιουργικά. Και αντιμετώπιζαν κοινούς εχθρούς και φυσικά φαινόμενα υπεύθυνα και μονιασμένα. Κι ακόμα, σε κρίσιμες ιστορικές στιγμές, έκαναν ανθρωπιστικές υπερβάσεις πέρα από φυλετικές διακρίσεις, μίση και διαφορετικές αντιλήψεις, φθάνοντας μέχρι και την αυτοθυσία! Αυτό που έκανε ο Τελευταίος Καδής της Αθήνας Χατζή Χαλήλ Εφένδης υπέρ των Ρωμιών Χριστιανών, δικαιώνοντας ιστορικά την πνευματική ελευθερία και την ηρωική προσφορά που πρέπει να έχει ο άνθρωπος προς οποιονδήποτε άνθρωπο. Αφού, τελικά, κατά τον ποιητή Γιουνούς Εμρέ: «Σοφοί και ανίδεοι, αντάρτες και υπάκουοι είναι όλοι δούλοι του Θεού».
Φιλία χωρίς όρια
Αγαθή Ποτουρίδου Τσιάμη
Μυθιστόρημα
Τι είναι αυτό που μετατρέπει τις απλές συμμαθήτριες σε αχώριστες φίλες. Πόσο μπορεί η φιλία να αλλάξει τη ζωή κάθε παιδιού. Μέσα από απρόσμενα γεγονότα, αγωνίες αλλά και ευχάριστες στιγμές, η Ιωάννα και η παρέα της ανεβαίνουν ένα-ένα τα σκαλοπάτια της εμπειρίας και της γνώσης. Γεμάτες δυναμισμό, κέφι και χιούμορ καταφέρνουν να ξεπεράσουν τα δύσκολα της ζωής και να ανακαλύψουν πολλά από τα μυστικά της. Κυρίως όμως γνωρίζουν καλύτερα τον ίδιο τον εαυτό τους και κάνουν ένα βήμα προς την ωριμότητα. Διαπιστώνουν με όλα αυτά πως η αληθινή φιλία δεν έχει όρια.
Κράτα μου σφιχτά το χέρι
Αγαθή Ποτουρίδου Τσιάμη
Μυθιστόρημα
Η Φαίδρα είναι μια κοπέλα με προσδοκίες και όνειρα. Αναζητά τον μεγάλο έρωτα και τον βρίσκει, όσο αταίριαστος κι αν φαίνεται αρχικά πως είναι. Μαζί όμως έρχεται και μια απρόσμενη εγκυμοσύνη. Θα αποφασίσει να κρατήσει το παιδί, διακινδυνεύοντας να στιγματιστεί ως ανύπαντρη μητέρα ή θα καταφύγει στη συνηθισμένη επιλογή, που θα την βόλευε αφάνταστα και θα διευκόλυνε τη σχέση της με τον καλό της. Ένα δίλημμα, γνωστό σε πολλές γυναίκες αλλά και άντρες, αναδύεται μέσα σ’ αυτό το μυθιστόρημα, για να μας κάνει μετόχους στο κοινό μυστήριο της ζωής.
Ο γητευτής των ανθρώπων
Φάνυ Κουντουριανού – Μανωλοπούλου
Μυθιστόρημα
Μάης του ’68 στο Παρίσι. Ο ήρωας, ένας Έλληνας φοιτητής, εμπνευσμένος ζωγράφος, ζει την απογείωση ενός φλογερού έρωτα και μιας αυθόρμητης επανάστασης. Ώσπου, στο ψυχορράγημα του Μάη, ήλθε εν ριπή οφθαλμού η ανατροπή κι έγινε αθέλητος θύτης σ’ ένα φονικό που σφράγισε τη ζωή του. Αναζήτησε την αλήθεια κι εκείνη τον απελευθέρωσε. Ύστερα τη μεταλαμπάδευσε και στους άλλους. Άγρευε ανθρώπους που αλιεύονταν στη σαγήνη της ανδρείας ψυχής του, της μακρόθυμης και φωτεινής. Τους τύλιγαν, σαν αόρατα μαγνάδια, με γητειές ανομολόγητες, το λαμπερό του πρόσωπο, η γαλήνια, ιλαρή, διαλλακτική και προσηνής του παρουσία, η γενναιοφροσύνη κι η ανιδιοτέλειά του, ο όλος άνθρωπος που είχε γίνει ένσαρκη αγάπη. Ξεκίνησε ως θηρευτής της ηδονής, πέρασε μέσα από το καμίνι της ενοχής, από την κόλαση του πόνου, κι έγινε ο γητευτής.
Ρότα περ Όστρια
Καδιώ Κολύμβα
Μυθιστόρημα
Η αυγή του 16ου αιώνα βρίσκει τη Βενετία να κυριαρχεί ακόμα στις Κυκλάδες και τους πειρατές να λυμαίνονται το Αιγαίο. Τα νησιά υποφέρουν. Η Αγία Έδρα στέλνει τον εκπρόσωπό της στη Σαντορίνη, διεκδικώντας για λογαριασμό της τον μοναδικό βυζαντινό ναό του νησιού. Ο δομινικανός μοναχός Άνσελμος, ελληνομαθής και ειδικός σε ζητήματα δογματικά, βρίσκεται αντιμέτωπος με τη σκληρότητα των διεφθαρμένων αρχόντων, αλλά και με την εξαθλίωση των υποτελών. Οι διεκδικήσεις, τα ψεύτικα οράματα και οι παράλογες απαιτήσεις των Ενετών, αλλά και τα δεινά των ντόπιων, φέρνουν τον Άνσελμο αντιμέτωπο με μια διαφορετική πραγματικότητα και τον οδηγούν σε αμφισβητήσεις και εσωτερικές συγκρούσεις.
Ταξίδι στη Λευκή Θάλασσα
Βλάσσης Τρεχλής
Μυθιστόρημα
Φανταζόταν την πόλη του Ώρου να είναι χτισμένη σε μια γλυκιά πλαγιά, με όμορφα χρωματισμένα σπίτια, αγκαλιασμένα με γιασεμιά, με πέτρινα καλντερίμια και βρύσες στολισμένες με φιλόξενους στίχους για να ξεδιψούν το νου του ταξιδευτή. Με το καρνάγιο σε μιαν άκρη της παραλίας γεμάτο κόσμο. Και τα χέρια των τεχνιτών να δουλεύουν κάτω από τα μάτια των νοικοκυραίων και να μοσχομυρίζουν από το άρωμα του φρεσκοκομμένου πεύκου και του κυπαρισσιού. Έβλεπε ακόμα μπροστά του την αγορά, με τους ανθρώπους ν’ ανταλλάσσουν τις απόψεις τους τις ώρες της σχόλης. Με τα χέρια τους στο ύψος της καρδιάς και με θαυμαστές κινήσεις, ανάμεικτες με λόγια που δεν προσβάλλουν κανέναν άνθρωπο και καμιά πόλη, να διηγούνται την ιστορία της Λευκής Θάλασσας. Κι αυτή η ιστορία, λέει, δεν θα είναι ούτε καλή ούτε κακή, αφού θα είναι η ιστορία ολόκληρου του κόσμου…
Άπιαστα πράματα όλο κυνηγάς
Μαρία Δρόγκαρη
Μυθιστόρημα
Βγήκε ο ήλιος και τα λάμπρυνε όλα, αγριολούλουδα χορτάρι θάμνους δέντρα αρχαία και νεότερα κτίσματα, προσδίδοντάς τους αίσθηση αθωότητας μετά τον εξαγνισμό… ‘πάνω, ένας, ο καταγάλανος αττικός ουρανός έσκεπε, μ’ έναν ανεπαίσθητο σαν χάδι, ευώδη με μια λεπτή και γλυκειά πνοή που αναδινόταν απ’ όλα και απ’ το βρεγμένο χώμα, μ’ έναν ανεπαίσθητο και ευώδη αττικόν άνεμο ν’ ανακατεύει τα αισθήματα και να περιγελά τις αποφάσεις -όχι, δεν ήμουν ερωτευμένη, μαγεμένη ναι! και μαγικά τα έβλεπα…
Το ανεξήγητο, το μυστήριο της ύπαρξης που από πάντα βασανίζει τον άνθρωπο και τον ωθεί ν’ αναζητά να το ξεδιαλύνει. Η πρόοδος εν γένει της Τεχνολογίας όσο και αυτή της Επιστήμης, αλλά και της Γενετικής στην προκειμένη περίπτωση με τα θεϊκά συν και πλην της, η τόσο αλματώδης που μας προσπερνάει, δεν προλαβαίνουμε, οι πολλοί, να κατανοήσουμε. Και, ο Έρωτας, η μόνη αλήθεια στην υπαρξιακή αγωνία μας που δίνει άλλη διάσταση στα πράγματα, στην ζωή μας. Είναι οι πόλοι γύρω από τους οποίους πλέκεται ο μύθος και ξεδιπλώνεται το νέο μυθιστόρημα «Λοξοδρόμοι – Άπιαστα πράματα όλο κυνηγάς!» της Μαρίας Δρογκάρη.
There are no reviews yet.