Το μπερδεμένο κουβάρι

Περιεχόμενα: ΠΡΟΛΟΓΟΣ. ΦΕΡΝΑΝΤΟ ΠΕΣΣΟΑ, Ο ΟΡΘΩΝΥΜΟΣ. ΟΙ ΕΤΕΡΩΝΥΜΟΙ. ΛΗΞΙΑΡΧΙΚΗ ΠΡΑΞΗ ΓΕΝΝΗΣΗΣ ΤΩΝ ΕΤΕΡΩΝΥΜΩΝ. ΦΕΡΝΑΝΤΟ ΠΕΣΣΟΑ, η αυθεντική φωνή. ALEXANDER SEARCH, ο αγγλόφωνος δίδυμος. mperdemeno kouvari BERNANDO SOARES, ο ημιετερώνυμος. ALBERTO CAEIRO, ο παγανιστής δάσκαλος. RICARDO REIS, ο εξόριστος μοναρχικός. ALVARO DE CAMPOS, ο απογοητευμένος μηχανικός. Η ανήθικη ηθική των ετερώνυμων. ΠΟΙΗΜΑΤΑ. FERNANDO PESSOA. Προσευχή. Ο υπέρτατος θρήνος. Είμαι ένας δραπέτης. Ο κόσμος γκρεμίζεται γύρω μου. Όχι: κάθε λέξη είναι περιττή. Γιατί ζω, ποιος είμαι. Η θερίστρια. Στην όχθη αυτού του ποταμού. Άλλος, να είμαι πάντα άλλος. Ξεκουράσου, πάνω στο στάρι. Φύλλα, ηχητικό χαμόγελο. Μερικές φορές, και το όνειρο είναι λυπηρό. Το συναίσθημα και η επιθυμία. Πήραμε την πόλη ύστερα από έναν έντονο βομβαρδισμό. Κουρασμένη ύπαρξη. Όταν ήμουν νέος. Σε λίγο τελειώνει η μέρα. Από τον αέρα. Λένε ότι. Σήμερα. Μακρινά βουνά. Δεν είναι δικό μου. Δε θέλω τριαντάφυλλα. Από αυτούς τους ελαιώνες. Ήρεμος περιμένει το τέλος. Πονάω και δεν απαντώ. Έχω τόσα αισθήματα. Πάρε με, ω αιώνια νύχτα. “Το ταξίδι είναι απαραίτητο· η ζωή δεν είναι”. Ονειρεύομαι. Η φωνή σου μιλάει αγαπημένα. Όλα εκτός της ανίας μου δίνουν ανία. Ξαφνικά χέρι κάποιου κρυμμένου αγάλματος. Αυτό. ALBERTO CAEIRO. Αυτό που βλέπουμε από πράγματα είναι τα πράγματα. Δεν αρκεί ν’ ανοίγεις το παράθυρο. Όταν ξανάρθει η Άνοιξη. Η ματιά μου είναι καθάρια. Τα τέσσερα τραγούδια που ακολουθούν. Οι ομοιοκαταληξίες δεν έχουν σημασία. Το να σκέπτεσαι το Θεό. Δεν πιστεύω στο Θεό. Είμαι ένας βοσκός προβάτων. Μια μέρα που ο Θεός κοιμόταν. Δεν είμαι πάντα ο ίδιος . Ο Τάγος είναι πιο ωραίος από το ποτάμι. Ξέρει επίσης να κάνει εικασίες. Το χιόνι τα σκέπασε όλα με μια σιωπηλή πετσέτα. Αν θέλουν να έχω ένα μυστικισμό. Αν λέω μερικές φορές ότι τα λουλούδια χαμογελάνε. Μπαίνω μέσα και κλείνω το παράθυρο. Το γέλιο μιας κοπέλας ηχεί στον αέρα του δρόμου. Ο έρωτας είναι μια συντροφιά. Ο αέρας φυσάει χωρίς να το ξέρει. Μου λες: εσύ είσαι κάτι άλλο. Αν, αφού πεθάνω. Λίγο μ’ ενδιαφέρει. Μια μέρα βροχής. Η τρομερή πραγματικότητα των πραγμάτων. Ζήσε, λες, στο παρόν. Ο πόλεμος που πλήττει τον Κόσμο με τις διμοιρίες του. Αχ, θέλουν ένα φως καλύτερο κι από τον Ήλιο. Παιδί βρόμικο και άγνωστο που παίζεις μπροστά στην πόρτα μου […]

Ο Φερνάντο Πεσσόα Πορτογάλος ποιητής, δοκιμιογράφος και θεατρικός συγγραφέας (1888-1935). Τα περισσότερα από τα έργα του δημοσιεύτηκαν μετά το θάνατό του. Εκτός από τα έργα που υπέγραφε με το όνομά του (το «ορθώνυμό» του), χρησιμοποίησε μια σειρά από «ετερώνυμα» (τα πιο γνωστά: Alvaro de Campos, Ricardo Reis και Alberto Caeiro, στον χώρο της ποίησης, Bernardo Soares στον χώρο της πεζογραφίας – ο συγγραφέας του «Βιβλίου της ανησυχίας»). Σε μια βιβλιογραφία του που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Παρουσία» («Presenca»), το 1928, ο ίδιος ο ποιητής σημειώνει: «Τα έργα του Fernando Pessoa ανήκουν σε δύο κατηγορίες, που ονομάζουμε ορθώνυμα και ετερώνυμα έργα. Δεν μπορούμε να μιλήσουμε για ανώνυμο ή για ψευδώνυμο, γιατί δεν πρόκειται γι αυτό. Στην περίπτωση του ψευδώνυμου, το έργο είναι του δημιουργού προσωπικά, αλλά υπογεγραμμένο μ’ ένα όνομα που δεν είναι το δικό του· το ετερώνυμο έργο είναι του δημιουργού έξω από το πρόσωπό του, είναι μια πλήρης προσωπικότητα, που έπλασε ο ίδιος, όπως θα ήταν τα λόγια ενός προσώπου σ’ ένα δράμα του». Ο Pessoa θεωρείται ένας από τους ριζικότερους ανανεωτές της σύγχρονης λογοτεχνίας στις αρχές του 20ου αιώνα. Περισσότερες πληροφορίες για τον συγγραφέα καθώς και το σύνολο των βιβλίων του που κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Αρμός. Δείτε εδώ.  Εδώ μπορείτε εάν θέλετε να δείτε: Παρουσιάσεις βιβλίων αγαπημένων σας συγγραφέων και όχι μόνον.

mperdemeno kouvari