Ψυχανάλυση και ορθόδοξη θεολογία
π. Νικόλαος Λουδοβίκος
Περί Επιθυμίας, Καθολικότητας και Εσχατολογίας
€ 8.11 € 6.49
- Επιπρόσθετες Πληροφορίες
- Αξιολογήσεις (0)
| Weight | 0.25 kg |
|---|---|
| Dimensions | 14 x 21 cm |
| Συγγραφέας | π. Νικόλαος Λουδοβίκος |
| Σελίδες | 120 |
| isbn13 | 978-960-527-283-8 |
Be the first to review “Ψυχανάλυση και ορθόδοξη θεολογία”
You may also like…
Οι τρόμοι του προσώπου και τα βάσανα του έρωτα
π. Νικόλαος Λουδοβίκος
Κριτικοί στοχασμοί για μια μετανεωτερική θεολογική οντολογία
Το βιβλίο αυτό επιχειρεί μια συνολική κριτική αναθεώρηση του νεώτερου Ορθόδοξου θεολογικού προσανατολισμού, αλλά και των εσχάτων ιδεαλιστικών μεταλλάξεων του Ορθόδοξου στοχασμού: το έργο του Μητροπολίτη Περγάμου Ιωάννου Ζηζιούλα, του Χρήστου Γιανναρά, του Στέλιου Ράμφου και του Γέροντος Σοφρωνίου επανεξετάζεται μέσα στις ίδιες πηγές της έμπνευσής του, αλλά από την πλευρά των τρόμων και των βασάνων του πραγματικού υποκειμένου, πράγμα το οποίο εγκαινιάζει μιαν άλλη θεολογική του κατανόηση. Ο σκοπός είναι να τεθεί ξανά μ’ έναν συνθετικό τρόπο η προοπτική μιας μετανεωτερικής θεολογικής οντολογίας, η οποία θα ήθελε να αναμοχλεύεσει κριτικά τόσο τη μετανεωτερικότητα όσο και τη θεολογία.
Ο μόχθος της μετοχής
π. Νικόλαος Λουδοβίκος
Είναι και Μέθεξη στον Γρηγόριο Παλαμά και τον Θωμά Ακινάτη
Για αιώνες ο διάλογος ανάμεσα στον Γρηγόριο Παλαμά και τον Θωμά Ακινάτη θεωρήθηκε αδύνατος για την χριστιανική θεολογία. Η πνευματική και πολιτιστική απομάκρυνση του δυτικού από τον ανατολικό χριστιανικό κόσμο κατέστησε αδιανόητη την νηφαλιότητα εκείνη που απαιτείται για έναν τέτοιο διάλογο σε βάθος, βάζοντας στη θέση της την εκατέρωθεν πολεμική. Το βιβλίο αυτό ανοίγεται σε ένα τέτοιο καινοφανές εγχείρημα, αναζητώντας την αλήθεια της σκέψης των δύο μεγάλων θεολόγων, όσον αφορά στο μέγα ζήτημα της μετοχής των δημιουργημένων πλασμάτων στον Θεό. Είναι μία τέτοια μετοχή δυνατή.
Θεοποιία
π. Νικόλαος Λουδοβίκος
Η μετανεωτερική θεολογική απορία
Τι απομένει όταν η θεολογία αδυνατεί πλέον να βεβαιώσει είτε την υπερβατικότητα είτε την ενδοκοσμικότητα του Θεού. Πώς η ριζική ελευθερία του Θεού υποθάλπει τη ριζική ελευθερία του ανθρώπου. Τα όντα είναι δεδομένα ως προσδιορισμένες φύσεις ή ανοικτά στο αίνιγμα του διαλόγου. Ως ποια ριζική διαφορά υπάρχει πραγματικά η κτιστή φύση. Η χάρις συνιστά μιαν έξοδο από τη φύση ή έναν φωτισμό του άγνωστου πυρήνα της. Ποια είναι η κρυμμένη όψη της Θεανθρωπίας. Αυτά είναι μερικά από τα ερωτήματα τα οποία το βιβλίο τούτο επιχειρεί να αντιμετωπίσει, αναμοχλεύοντας ένα σημαντικό μέρος της νεωτερικής θεολογικής πείρας στην δοκιμασία της οσμωτικής διήθησης των αρχαίων πηγών της.
Ορθοδοξία και εκσυγχρονισμός
Λουδοβίκος π. Νικόλαος
Βυζαντινή Εξατομίκευση, Κράτος και Ιστορία, στην προοπτική του ευρωπαϊκού μέλλοντος
Δύο αγάπες γεννούν και αρδεύουν αυτό το βιβλίο. Η μία, η πρώτη και η πιο απελπισμένη, είναι ο πάτριος τόπος, το θαύμα και η κατάρα του. Το θαύμα το πιο απρόσμενο και απίστευτο της τραυματισμένης του συνέχειας, της ημιθανούς αλκής του, της κατασυκοφαντημένης του πνευματικής φλόγας. Ποιος ακόμα γνωρίζει από πού αναπνέει και πώς ακόμα σύρει τα βήματά του στα τρίστρατα της Ιστορίας. Παραδομένος για αιώνες στον Τούρκο, παραδομένος, τότε και ακόμα περισσότερο σήμερα, στον αγαθό και χαώδη, στον απράγματο και ονειρικό και υπερβολικό εαυτό του με το φιλότιμο της άξαφνης μνήμης των μεγαλείων και τους νυχτερινούς τρόμους του μέλλοντος που πάντα-ανήκει-στους-άλλους, κουνάει ακόμα διστακτικά τη σημαιούλα του στο βάθος της γαλαρίας. […] (από τον πρόλογο του βιβλίου)
Η αποφατική εκκλησιολογία του ομοουσίου
π. Νικόλαος Λουδοβίκος
Η αρχέγονη Εκκλησία σήμερα
Τι είναι λοιπόν η Εκκλησία. Τι σημαίνει εκκλησιαστικό χάρισμα και ποιος το έχει. Υπάρχει αντικειμενική εκκλησιολογική δομή. Ποια είναι η σχέση μεταξύ χαρίσματος και εξουσίας στην Εκκλησία. Πώς συνδέεται η ανθρώπινη εσωτερικότητα με την εκκλησιαστική ιεραρχία. Γιατί η Εκκλησία είναι γεγονός αποφατικό. Τι είναι ένας επίσκοπος. Τι συμβαίνει στις δυτικές εκκλησιολογικές και τι στις ορθόδοξες. Τι είναι η εκκλησιολογία του ομοουσίου και τι η εκκλησιολογία της γλώσσας. Το βιβλίο αυτό είναι ένας μακρύς προεισαγωγικός διάλογος για θέματα σαν τα παραπάνω, αναζητώντας την τύχη της αρχέγονης Εκκλησίας σήμερα και διατυπώνοντας μια νέα ερμηνευτική πρόταση.
Λουδοβίκος π. Νικόλαος (Loudovikos Nikolaos)
Ο πρωτοπρεσβύτερος Νικόλαος Λουδοβίκος γεννήθηκε στο Βόλο. Σπούδασε ψυχολογία, παιδαγωγική, θεολογία και φιλοσοφία στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη, το Παρίσι (Σορβόννη (Paris 4) και Institut Catholique de Paris) και το Cambridge. Είναι διδάκτορας Θεολογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (1990). Εργάστηκε στο Ερευνητικό Κέντρο για τον Αρχέγονο Χριστιανισμό Tyndale House του Cambridge και δίδαξε ή έδωσε σεμινάρια στο Κέντρο Προχωρημένων Θεολογικών και Θρησκευτικών Σπουδών (C.A.R.T.S.) της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Cammbridge, στο Πανεπιστήμιο του Durham, δίνοντας επίσης διαλέξεις και σε άλλα Παν/μια ή Ερευνητικά Κέντρα. Σήμερα είναι καθηγητής της Δογματικής και της Φιλοσοφίας στην Ανωτάτη Εκκλησιαστική Σχολή Θεσσαλονίκης, επιστημονικός συνεργάτης-συγγραφέας στο μεταπτυχιακό Θεολογικό πρόγραμμα του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου και part-time λέκτορας στο Ορθόδοξο Ινστιτούτο του Πανεπιστημίου του Cambridge. Έργα του σε μορφή βιβλίου: Η Ευχαριστιακή Οντολογία (Δόμος, Αθήνα 1992), Η κλειστή πνευματικότητα και το νόημα του εαυτού (Ελληνικά Γράμματα, Αθήνα 1999).
Related Products
Η χαρά της ζωής και της δημιουργίας
π. Βασίλειος Θερμός
[…] Χωρίς να αγνοούμε ότι συχνά μυστική πηγή χαράς και μορφή βαθειάς δημιουργίας αποβαίνουν οι ποικίλες καταστάσεις πόνου που ο Θεός επιτρέπει, η συλλογή αυτήν ομιλιών επικεντρώνεται κυρίως στη χαρά και στη δημιουργία μέσα στους φυσιολογικούς ρυθμούς της οικογένειας. Σε αυτό το πλαίσιο είναι ο έρωτας που συμβάλλει. Έννοια τόσο παρεξηγημένη από τους πιστούς και τόσο κακοποιημένη από τους αδιάφορους. Αλλά όσο τα μέλη της Εκκλησίας την αγνοούμε και την παραμελούμε, τόσο περισσότερο την «χαρίζουμε» στο κοσμικό φρόνημα. Κάτι άδικο, αλλά και επιζήμιο. […]
Διακονία και λόγος
ΧΑΡΙΣΤΗΡΙΟΣ ΤΟΜΟΣ ΠΡΟΣ ΤΙΜΗΝ ΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΘΗΝΩΝ ΚΑΙ ΠΑΣΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ
Με τη συμπλήρωση τριάντα χρόνων Αρχιερατείας και σαράντα πέντε, περίπου, χρόνων διακονίας εις τον Αμπελώνα του Κυρίου, Συνεργάτες, Φίλοι, Συμμαθητές και Εταίροι του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος, θεωρήσαμε σκόπιμο να εκδώσουμε Χαριστήριο Τόμο, ως ελάχιστο δείγμα τιμής, σεβασμού και αγάπης προς τον Προκαθήμενο της Εκκλησίας της Ελλάδος, τον πνευματικό ηγέτη, τον επιστήμονα, τον μαχητή της Ορθοδοξίας, ο οποίος παιδιόθεν διακονεί την Εκκλησίαν του Χριστού με ζήλο, τόλμη, υπομονή και αφοσίωση. Στην προσπάθεια μας αυτή βρήκαμε πολλούς συμπαραστάτες και αρωγούς, που πρόθυμα μας βοήθησαν, θερμές ευχαριστίες ανήκουν σε όσες από τις Ιερές Μητροπόλεις της Εκκλησίας της Ελλάδος και τους Ιεράρχες τους συνετέλεσαν στην έκδοση του Χαριστηρίου αυτού Τόμου και ξεχωριστά στον τα πρεσβεία έχοντα Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομο. Ιδιαίτερα ευχαριστούμε επίσης την Ιερά Μονή Κύκκου και τον Σεβασμιώτατο Επίσκοπο Κύκκου κ. Νικηφόρο, καθώς και την Αποστολική Διακονία της Εκκλησίας της Ελλάδος και τον Γενικό Διευθυντή της θεοφιλέστατο Επίσκοπο Φαναριού κ. Αγαθάγγελο. Πολλές ευχαριστίες ανήκουν και σε όλους τους αφανείς εργάτες της εκδόσεως αυτής. Η Επιτροπή Εκδόσεως
Από την Ανάσταση του Χριστού στην Πεντηκοστή
ΕΝΔΕΚΑ ΠΑΤΕΡΙΚΕΣ ΟΜΙΛΙΕΣ
Ο κύκλος. Είναι σύμβολο που το χρησιμοποιεί και το διδάσκει πρακτικά η Εκκλησία. Σύμβολο μεγάλης αξίας και για ύψιστη πραγματικότητα: Την αιωνιότητα. Ο κύκλος της αιωνιότητας που δεν έχει τέλος. Και τη διδάσκει πρακτικά η Εκκλησία κυρίως στη λατρεία της. Ο νεοβαπτισμένος πιστός -τι σημασία έχει αν είναι μεγάλος ή νήπιο- με κυκλικό χορό εισέρχεται στην εν Χριστώ ζωή που τον οδηγεί, όταν παραμείνει «βεβαιόπιστος», στην αιωνιότητα. Οι νεόνυμφοι με κυκλικό χορό εισέρχονται, ως ζεύγος πλέον, στην πορεία τους προς την αιωνιότητα. Χωρίς αυτήν την πορεία αλήθεια, τι νόημα μπορεί να έχει μια συζυγία. Αλλά και σε κάθε ευκαιρία η Εκκλησία μας θέτει μπροστά μας την κυκλική αιωνιότητα, την χωρίς τέλος: στις λιτανευτικές της πράξεις πολλών εορτών (του Σταυρού και του Πάσχα π.χ.). Και πορευόμαστε προς το μη τέλος, ή αν ξεφύγαμε από την πορεία αυτή, μας προσκαλεί πάλι και πάλι να συντονισθούμε προς αυτό. […] Επιθυμώντας να βρεθούμε προσωπικά, αλλά και με τους αναγνώστες μας συμπορευτές στην πορεία αυτή, παραδίδουμε με τη μορφή βιβλίου ένας μέρος του Ετήσιου Κύκλου, όπως με εξαιρετικές ομιλίες τους το περιέγραψαν, το ερμήνευσαν και το διατύπωσαν εκείνοι που πορεύθηκαν τον επίγειο αυτό κύκλο και τώρα βρίσκονται στον ουράνιο. Οι Πατέρες μας. Το μέρος του Ετήσιου Κύκλου είναι από την Ανάσταση μέχρι την Πεντηκοστή.
Συναντήσεις
π. Γεώργιος Δ. Μεταλληνός
Ερευνητικές Ανιχνεύσεις στην ιστορία και το παρόν
[…] Ανήκω στους ερευνητές εκείνους, που πιστεύουν ότι η σύναξη των εργασιών-μελετών τους από τα διάφορα περιοδικά ή αφιερωματικούς τόμους, όπου αρχικά δημοσιεύθηκαν, σε ένα τόμο προσφέρει δυνατότητες στους φιλίστορες και φιλέρευνους να τις μελετήσουν ή και να τις αξιοποιήσουν ακόμη στις δικές τους ενασχολήσεις. Η τιτλοφόρηση του τόμου «Συναντήσεις» ανταποκρίνεται στην ταυτότητα των επί μέρους θεμάτων, διότι πρόκειται για πραγματικές ερευνητικές συναντήσεις με Πρόσωπα και γεγονότα, που σφράγισαν αποφασιστικά την ιστορία μας από το πρόσφατο παρελθόν ως σήμερα. […] (από τον πρόλογο του βιβλίου)
Το Ταλμούδ
Επιλογές από τα περιεχόμενα του αρχαίου αυτού ιουδαϊκού βιβλίου, τα σχόλια, τις διδασκαλίες, την ποίηση και τους θρύλους της ιουδαϊκής θρησκευτικής παραδόσεως.
Κατά το έτος 586 π. Χ. το βασίλειο της Ιουδαίας, το οποίο τότε εκπροσωπούσε ό, τι είχε απομείνει από τον λαό του Ισραήλ στην Χαναάν, εβίωσε μα καταστροφική εμπειρία. Ο Ναός κειτόταν σε ερείπια, οι τελετές του σταμάτησαν, το καλύτερο κομμάτι του έθνους οδηγήθηκε αιχμάλωτο στην Βαβυλώνα και «Εκ των πτωχών όμως της γης αφήκεν ο αρχισωματοφύλαξ, δια αμπελουργούς και γεωργού» (Βασιλέων Β, XXV 12) […] Η κρίση, από εθνική άποψη, γινόταν εντονώτερη αφού ενάμιση αιώνα νωρίτερα, το 722, το Βόρειο Βασίλειο, που συμπεριελάμβανε τις δέκα φυλές, καταλήφθηκε από τον στρατό της Ασσυρίας και οι κάτοικοι εσύρθηκαν στην εξορία, όπου, κατά το μεγαλύτερο μέρος, αφομοιώθηκαν. Εάν η καταστροφή στην Ιουδαία επρόκειτο να έχη παρόμοια κατάληξη, ολόκληρο το έθνος θα εκμηδενιζόταν και το όνομα του Ισραήλ θ αφανιζόταν. […]
Το εσωτερικό φως
Mircea Eliade
Από τα πλατωνικά κείμενα και τα νεοπλατωνικά στα ινδικά, τα ιουδαϊκά, τα σουφικά, από το όραμα του Παύλου στις ησυχαστικές εμπειρίες της θέας του Θαβωρίου φωτός, στην πνευματική ζωή των ανθρώπων συναντούμε το φαινόμενο της εμπειρίας του θεϊκού φωτός, που με τη σειρά του πιστοποιεί την ενεργό παρουσία του φωτός στην ζωή του ανθρώπου και συγχρόνως δηλώνει το άνοιγμα του ανθρώπου από τον κόσμο του σκότους και της άγνοιας σε έναν κόσμο πνευματικό.
Βίος Αγίου Ανδρέου του Σαλού
Ο όσιος Ανδρέας ο Σαλός, Σκύθης την καταγωγή, έζησε τον ι΄ αιώνα στην Κωνσταντινούπολη όπου είχε μεταφερθεί ως δούλος και όπου έδρασε προσποιούμενος τον σάλο, τον «έξηχο», ύστερα από θεία προτροπή που έλαβε σε δράμα του. Ο παρών βίος του είναι έργο του Ιερέως Νικηφόρου, φίλου και πνευματικού του οσίου, ενός εκ των πρεσβυτέρων του ναού της Αγίας Σοφίας, και πρέπει να έχει γραφεί περί τα τέλη του ι’ αιώνα. Για τη μετάφραση λάβαμε υπ’ όψιν μόνο το κείμενο της εκδόσεως Migne PG 111, 627-888 (λείπει το κεφάλαιο 22), χωρίς να το συμπληρώσουμε με κείμενα άλλων κωδίκων. Αποφύγαμε, επίσης, γλωσσικές, ιστορικές ή άλλες παρατηρήσεις και επεξηγήσεις, εφόσον σκοπός μας δεν είναι η φιλολογική παρουσίαση του έργου, αλλά η όσον το δυνατόν πλησιέστερη μεταφορά του στη ομιλούμενη σήμερα ελληνική γλώσσα αποπειρώμενοι να διατηρήσουμε το ύφος και τη συγκίνηση που προκαλεί το έξοχο κείμενο του πρωτοτύπου. Η Εκκλησία μας εορτάζει τη μνήμη του Οσίου Ανδρέου του Σαλού την 28η Μαΐου.
Αγάπη, έρωτας, γάμος, παρθενία, τεκνογονία, εκτρώσεις
[…] Η πατερική και εκκλησιαστική γραμματεία, με τη θεωρητική και πρακτική προσέγγιση των προβλημάτων του γάμου και με στόχευση προς τα ουσιώδη της «γαμικής τελετουργίας», όχι μόνο με διδαχές πνευματικές και πάντα επίκαιρες, αλλά και με κοινωνικές προεκτάσεις, συμβάλλει ουσιαστικά στη «διαπαιδαγώγηση» γύρω από τον έρωτα, την παρθενία, τους σκοπούς, την άσκηση μέσα στο γάμο και τις παρεκτροπές, αλλά και πλήθος άλλων προβλημάτων. Ο γάμος ως «μικρά Εκκλησία» (Ιωάννης ο Χρυσόστομος), και «οικία του Θεού (Κλήμης Αλεξανδρέας), απαιτεί, την ανάλογη θεολογική ερμηνεία, η οποία θα έρθει να φωτίσει τις πολυποίκιλες πλευρές της ίδιας της ζωής μας. (από τον πρόλογο του Πρεσβύτερου Ηλία Γ. Διακουμάκου)
Απολογητές
Νικόλαος Τζιράκης
Συμβολή στη σχέση των Απολογιών με την αρχαία ελληνική γραμματεία
Η ιστορική ζωή του Χριστιανισμού είναι στενώς συνυφασμένη με την ιστορία των πηγών του. Μέρος των γραμματειακών πηγών του αρχέγονου Χριστιανισμού αποτελούν και τα εξεταζόμενα στην παρούσα εργασία κείμενα του β’ μ.Χ. αιώνα με επίκεντρο την αναφορά τους στην αρχαία ελληνική γραμματεία. Σε μια εποχή υποχώρησης των ανθρωπιστικών και κλασικών σπουδών, η Ορθόδοξη Θεολογία δεν καλείται να ανταποδώσει απλώς τη φιλοφρόνησή της στην κλασική ελληνική παιδεία έναντι της προσφοράς της τελευταίας στον αρχέγονο Χριστιανισμό, αλλά έχει βαρύ καθήκον να σταθεί αρωγός και συναντιλήπτωρ του σύγχρονου ανθρώπου που παραπαίει αναζητώντας το πνευματικό του στίγμα στο λυκαυγές της τρίτης μ.Χ. χιλιετίας.
Η προδομένη (από τους χριστιανούς) Εκκλησία μας
«Μοιάζει η Εκκλησία με γυναίκα που ξέπεσε από την παλιά της μεγαλοπρέπεια και διατηρεί μόνο τα σύμβολα. Έχει και τις θήκες και τα κιβώτιά της γεμάτα από κοσμήματα, αλλά έχασε τον πλούτο, όχι από αμέλεια Εκείνου που τη στόλισε από την αρχή, αλλά από την κακία και την αδιαφορία αυτών (των Ιερωμένων) που μεταχειρίζονται τις υποθέσεις της όχι όπως πρέπει». (Ισίδωρος ο Πηλουσιώτης, επιστολή ΥΗ΄)
There are no reviews yet.