Ψυχανάλυση και ορθόδοξη θεολογία
π. Νικόλαος Λουδοβίκος
Περί Επιθυμίας, Καθολικότητας και Εσχατολογίας
€ 8.11 € 6.49
- Επιπρόσθετες Πληροφορίες
- Αξιολογήσεις (0)
| Weight | 0.25 kg |
|---|---|
| Dimensions | 14 x 21 cm |
| Συγγραφέας | π. Νικόλαος Λουδοβίκος |
| Σελίδες | 120 |
| isbn13 | 978-960-527-283-8 |
Be the first to review “Ψυχανάλυση και ορθόδοξη θεολογία”
You may also like…
Ο μόχθος της μετοχής
π. Νικόλαος Λουδοβίκος
Είναι και Μέθεξη στον Γρηγόριο Παλαμά και τον Θωμά Ακινάτη
Για αιώνες ο διάλογος ανάμεσα στον Γρηγόριο Παλαμά και τον Θωμά Ακινάτη θεωρήθηκε αδύνατος για την χριστιανική θεολογία. Η πνευματική και πολιτιστική απομάκρυνση του δυτικού από τον ανατολικό χριστιανικό κόσμο κατέστησε αδιανόητη την νηφαλιότητα εκείνη που απαιτείται για έναν τέτοιο διάλογο σε βάθος, βάζοντας στη θέση της την εκατέρωθεν πολεμική. Το βιβλίο αυτό ανοίγεται σε ένα τέτοιο καινοφανές εγχείρημα, αναζητώντας την αλήθεια της σκέψης των δύο μεγάλων θεολόγων, όσον αφορά στο μέγα ζήτημα της μετοχής των δημιουργημένων πλασμάτων στον Θεό. Είναι μία τέτοια μετοχή δυνατή.
Θεοποιία
π. Νικόλαος Λουδοβίκος
Η μετανεωτερική θεολογική απορία
Τι απομένει όταν η θεολογία αδυνατεί πλέον να βεβαιώσει είτε την υπερβατικότητα είτε την ενδοκοσμικότητα του Θεού. Πώς η ριζική ελευθερία του Θεού υποθάλπει τη ριζική ελευθερία του ανθρώπου. Τα όντα είναι δεδομένα ως προσδιορισμένες φύσεις ή ανοικτά στο αίνιγμα του διαλόγου. Ως ποια ριζική διαφορά υπάρχει πραγματικά η κτιστή φύση. Η χάρις συνιστά μιαν έξοδο από τη φύση ή έναν φωτισμό του άγνωστου πυρήνα της. Ποια είναι η κρυμμένη όψη της Θεανθρωπίας. Αυτά είναι μερικά από τα ερωτήματα τα οποία το βιβλίο τούτο επιχειρεί να αντιμετωπίσει, αναμοχλεύοντας ένα σημαντικό μέρος της νεωτερικής θεολογικής πείρας στην δοκιμασία της οσμωτικής διήθησης των αρχαίων πηγών της.
Λουδοβίκος π. Νικόλαος (Loudovikos Nikolaos)
Ο πρωτοπρεσβύτερος Νικόλαος Λουδοβίκος γεννήθηκε στο Βόλο. Σπούδασε ψυχολογία, παιδαγωγική, θεολογία και φιλοσοφία στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη, το Παρίσι (Σορβόννη (Paris 4) και Institut Catholique de Paris) και το Cambridge. Είναι διδάκτορας Θεολογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (1990). Εργάστηκε στο Ερευνητικό Κέντρο για τον Αρχέγονο Χριστιανισμό Tyndale House του Cambridge και δίδαξε ή έδωσε σεμινάρια στο Κέντρο Προχωρημένων Θεολογικών και Θρησκευτικών Σπουδών (C.A.R.T.S.) της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Cammbridge, στο Πανεπιστήμιο του Durham, δίνοντας επίσης διαλέξεις και σε άλλα Παν/μια ή Ερευνητικά Κέντρα. Σήμερα είναι καθηγητής της Δογματικής και της Φιλοσοφίας στην Ανωτάτη Εκκλησιαστική Σχολή Θεσσαλονίκης, επιστημονικός συνεργάτης-συγγραφέας στο μεταπτυχιακό Θεολογικό πρόγραμμα του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου και part-time λέκτορας στο Ορθόδοξο Ινστιτούτο του Πανεπιστημίου του Cambridge. Έργα του σε μορφή βιβλίου: Η Ευχαριστιακή Οντολογία (Δόμος, Αθήνα 1992), Η κλειστή πνευματικότητα και το νόημα του εαυτού (Ελληνικά Γράμματα, Αθήνα 1999).
Ορθοδοξία και εκσυγχρονισμός
Λουδοβίκος π. Νικόλαος
Βυζαντινή Εξατομίκευση, Κράτος και Ιστορία, στην προοπτική του ευρωπαϊκού μέλλοντος
Δύο αγάπες γεννούν και αρδεύουν αυτό το βιβλίο. Η μία, η πρώτη και η πιο απελπισμένη, είναι ο πάτριος τόπος, το θαύμα και η κατάρα του. Το θαύμα το πιο απρόσμενο και απίστευτο της τραυματισμένης του συνέχειας, της ημιθανούς αλκής του, της κατασυκοφαντημένης του πνευματικής φλόγας. Ποιος ακόμα γνωρίζει από πού αναπνέει και πώς ακόμα σύρει τα βήματά του στα τρίστρατα της Ιστορίας. Παραδομένος για αιώνες στον Τούρκο, παραδομένος, τότε και ακόμα περισσότερο σήμερα, στον αγαθό και χαώδη, στον απράγματο και ονειρικό και υπερβολικό εαυτό του με το φιλότιμο της άξαφνης μνήμης των μεγαλείων και τους νυχτερινούς τρόμους του μέλλοντος που πάντα-ανήκει-στους-άλλους, κουνάει ακόμα διστακτικά τη σημαιούλα του στο βάθος της γαλαρίας. […] (από τον πρόλογο του βιβλίου)
Οι τρόμοι του προσώπου και τα βάσανα του έρωτα
π. Νικόλαος Λουδοβίκος
Κριτικοί στοχασμοί για μια μετανεωτερική θεολογική οντολογία
Το βιβλίο αυτό επιχειρεί μια συνολική κριτική αναθεώρηση του νεώτερου Ορθόδοξου θεολογικού προσανατολισμού, αλλά και των εσχάτων ιδεαλιστικών μεταλλάξεων του Ορθόδοξου στοχασμού: το έργο του Μητροπολίτη Περγάμου Ιωάννου Ζηζιούλα, του Χρήστου Γιανναρά, του Στέλιου Ράμφου και του Γέροντος Σοφρωνίου επανεξετάζεται μέσα στις ίδιες πηγές της έμπνευσής του, αλλά από την πλευρά των τρόμων και των βασάνων του πραγματικού υποκειμένου, πράγμα το οποίο εγκαινιάζει μιαν άλλη θεολογική του κατανόηση. Ο σκοπός είναι να τεθεί ξανά μ’ έναν συνθετικό τρόπο η προοπτική μιας μετανεωτερικής θεολογικής οντολογίας, η οποία θα ήθελε να αναμοχλεύεσει κριτικά τόσο τη μετανεωτερικότητα όσο και τη θεολογία.
Η αποφατική εκκλησιολογία του ομοουσίου
π. Νικόλαος Λουδοβίκος
Η αρχέγονη Εκκλησία σήμερα
Τι είναι λοιπόν η Εκκλησία. Τι σημαίνει εκκλησιαστικό χάρισμα και ποιος το έχει. Υπάρχει αντικειμενική εκκλησιολογική δομή. Ποια είναι η σχέση μεταξύ χαρίσματος και εξουσίας στην Εκκλησία. Πώς συνδέεται η ανθρώπινη εσωτερικότητα με την εκκλησιαστική ιεραρχία. Γιατί η Εκκλησία είναι γεγονός αποφατικό. Τι είναι ένας επίσκοπος. Τι συμβαίνει στις δυτικές εκκλησιολογικές και τι στις ορθόδοξες. Τι είναι η εκκλησιολογία του ομοουσίου και τι η εκκλησιολογία της γλώσσας. Το βιβλίο αυτό είναι ένας μακρύς προεισαγωγικός διάλογος για θέματα σαν τα παραπάνω, αναζητώντας την τύχη της αρχέγονης Εκκλησίας σήμερα και διατυπώνοντας μια νέα ερμηνευτική πρόταση.
Related Products
Θέαση
Νικόλαος Μοναχός
[…] Κεντρική πρόταση και συνέπεια του βιβλίου είναι να εγκεντριστεί καθ’ ένας μας στην ενορία του. Πρόκειται για το μεγάλο κενό που υπάρχει ανάμεσα στο άτομο και το όραμα της παγκοσμιότητας. Για ένα κενό που από το βιβλίο αυτό κατανοείται ως ο χώρος της όντως ποιοτικής εξέλιξής μας. […]
Το πένθος και το φως της ημέρας
Παντελής Β. Πάσχος
Προσευχή, κατάνυξη και ποίηση
Υμναγιολογικά Κείμενα και Μελέτες – 9
Τούτο το βιβλίο δεν είναι καρπός μελέτης και σοφίας. Ούτε οφείλει τη σύνθεσή του στη φαντασία ή την έμπνευση. Αν υπάρχει μια σοφία στις σελίδες του, είν’ εκείνη που πηγάζει από την καρδιά και τον πόνο ή τη θλίψη που την πλαταίνουν, κατά τον ψαλμωδό και το «εν θλίψει επλάτυνάς με»… Μεγάλη ανάπαυση έλαβα, διαβάζοντας τη συλλογή των κατανυκτικών πατερικών προσευχών του αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου, από την οποία μετέφερα εδώ (στη σημερινή γλώσσα μας) το «Προοίμιον περί Προσευχής» του μεγαλύτερου κατά τη γνώμη μου θεολόγου των νεωτέρων χρόνων, αλλά και εφτά από τις σημαντικώτερες προσευχές της συλλογής του. Επήρα, έπειτα, δέκα προσευχές από ένα χειρόγραφο της εποχής της Τουρκοκρατίας, τις οποίες αργότερα ευρήκα και σε μια Σύνοψιν Ιεράν του 1783 (Ενετίησιν αψπγ΄), φερμένη από ένα μοναστήρι της Κύπρου. Πρόκειται για ένα Κατανυκτικόν Εβδομαδάριον, όπου βγαίνει στην επιφάνεια το πένθος και η κατάνυξη της κάθε ημέρας, δηλαδή «τα πάθια κι οι καημοί του κόσμου», που -όπως έλεγε ο μεγάλος Σκιαθίτης Γέροντας – δεν έχουν τελειωμό ποτέ…
Άγιον Όρος και κόσμος
Μοναχός Μωυσής Αγιορείτης
Στον παρόντα τόμο περιέχονται 35 εισηγήσεις ή ομιλίες, που πραγματοποιήθηκαν σε διάφορες πόλεις της Ελλάδος και του εξωτερικού, κατά την περασμένη δεκαετία, σε πανελλήνια και διεθνή συνέδρια. Το Άγιον Όρος και ό,τι έχει σχέση με αυτό, με πρόσωπα και πράγματα, είναι το κύριο θέμα των εισηγήσεων. Το Άγιον Όρος είναι ένας χώρος ποικίλα πλούσιος, ανεξερεύνητος ακόμη, που έχει πολλά να προσφέρει στους αναζητητές του γνήσιου, του ιερού, του ωραίου και του αληθινού. Τα κείμενα αυτά, άλλα δημοσιευμένα κι άλλα μη, σκόρπια καθώς ήταν, συνάχθηκαν εδώ κι αποτέλεσαν τον τόμο αυτό, που προσφέρεται προς μελέτη στους φίλους του ιερού Άθωνος, τους πολλούς κι ένθερμους φιλοαθωνίτες.
Η υπεροχή της εκκλησιαστικής νηστείας για την ψυχική και σωματική υγεία
«Ο γαρ τεχνίτης της διαπλάσεως ημών δώσει την χάριν και μαθήση της πείρας, ότι του ημετέρου κάλλους και της σπουδαζομένης ευμορφίας η νηστεία κομμώτρια… Ου λιμός εστίν, αλλά μικρός παρολκή· ουκ απαραίτητος τιμωρία, αλλ’ αυθαίρετος αποχή· ου δουλοπρεπής ανάγκη, αλλ’ ελευθέρα φιλοσοφία. Εύξαι και ισχύσεις…» «Νηστεία γαρ της ψυχής εστί τροφή, και καθάπερ αύτη η σωματική τροφή πιαίνει το σώμα, ούτω καλή νηστεία την ψυχήν ευτονωτέραν εργάζεται, κούφον αυτή το πτερόν κατασκευάζει, μετάρσιον αυτήν ποιεί, τα άνω φαντάζεσθαι προξενεί, ανωτέραν αυτήν των ηδονών και των ηδέων του παρόντος βίου απεργαζομένη…» […]
Το εσωτερικό φως
Mircea Eliade
Από τα πλατωνικά κείμενα και τα νεοπλατωνικά στα ινδικά, τα ιουδαϊκά, τα σουφικά, από το όραμα του Παύλου στις ησυχαστικές εμπειρίες της θέας του Θαβωρίου φωτός, στην πνευματική ζωή των ανθρώπων συναντούμε το φαινόμενο της εμπειρίας του θεϊκού φωτός, που με τη σειρά του πιστοποιεί την ενεργό παρουσία του φωτός στην ζωή του ανθρώπου και συγχρόνως δηλώνει το άνοιγμα του ανθρώπου από τον κόσμο του σκότους και της άγνοιας σε έναν κόσμο πνευματικό.
Μεγαλυνάρια στον Μέγα Αθανάσιο και στον Μέγα Βασίλειο
Δύο αριστουργηματικά θεολογικά και λογοτεχνικά κείμενα, προλογισμένα και μεταφρασμένα με αγάπη και ζήλο από τον Αθανάσιο Κοτταδάκη
Υμναγιολογικά Κείμενα Μελέτες – 8
Από την Ανάσταση του Χριστού στην Πεντηκοστή
ΕΝΔΕΚΑ ΠΑΤΕΡΙΚΕΣ ΟΜΙΛΙΕΣ
Ο κύκλος. Είναι σύμβολο που το χρησιμοποιεί και το διδάσκει πρακτικά η Εκκλησία. Σύμβολο μεγάλης αξίας και για ύψιστη πραγματικότητα: Την αιωνιότητα. Ο κύκλος της αιωνιότητας που δεν έχει τέλος. Και τη διδάσκει πρακτικά η Εκκλησία κυρίως στη λατρεία της. Ο νεοβαπτισμένος πιστός -τι σημασία έχει αν είναι μεγάλος ή νήπιο- με κυκλικό χορό εισέρχεται στην εν Χριστώ ζωή που τον οδηγεί, όταν παραμείνει «βεβαιόπιστος», στην αιωνιότητα. Οι νεόνυμφοι με κυκλικό χορό εισέρχονται, ως ζεύγος πλέον, στην πορεία τους προς την αιωνιότητα. Χωρίς αυτήν την πορεία αλήθεια, τι νόημα μπορεί να έχει μια συζυγία. Αλλά και σε κάθε ευκαιρία η Εκκλησία μας θέτει μπροστά μας την κυκλική αιωνιότητα, την χωρίς τέλος: στις λιτανευτικές της πράξεις πολλών εορτών (του Σταυρού και του Πάσχα π.χ.). Και πορευόμαστε προς το μη τέλος, ή αν ξεφύγαμε από την πορεία αυτή, μας προσκαλεί πάλι και πάλι να συντονισθούμε προς αυτό. […] Επιθυμώντας να βρεθούμε προσωπικά, αλλά και με τους αναγνώστες μας συμπορευτές στην πορεία αυτή, παραδίδουμε με τη μορφή βιβλίου ένας μέρος του Ετήσιου Κύκλου, όπως με εξαιρετικές ομιλίες τους το περιέγραψαν, το ερμήνευσαν και το διατύπωσαν εκείνοι που πορεύθηκαν τον επίγειο αυτό κύκλο και τώρα βρίσκονται στον ουράνιο. Οι Πατέρες μας. Το μέρος του Ετήσιου Κύκλου είναι από την Ανάσταση μέχρι την Πεντηκοστή.
Ισλάμ και χριστιανική χρησμολογία
π. Αλέξανδρος Καριώτογλου
Από τον μύθο στην πραγματικότητα
Με την παρούσα έρευνα επιχειρούμε από πλευρά κυρίως θρησκειολογική, ανάλυση και ερμηνεία του φαινομένου της χρησμολογικής γραμματείας κατά του Ισλάμ, η οποία ήκμασε κατά τους χρόνους της Τουρκοκρατίας. Η έρευνα καλύπτει διάστημα τριών αιώνων, κυρίως από τις αρχές του 16ου έως και το τέλος του 18ου αι. Είναι βέβαιο ότι μία τέτοιου είδους έρευνα δημιουργεί πολλές απορίες όσον αφορά σε ορισμένους όρους, οι οποίοι χρησιμοποιούνται, τα χρονικά όρια μέσα στα οποία κινείται, καθώς και τον χαρακτήρα της. Γι’ αυτό δίνουμε, στη συνέχεια, τις αναγκαίες διευκρινήσεις σχετικά με τον τρόπο και την μέθοδο, η οποία τηρήθηκε για την πληρέστερη κατανόηση της θέσης του γράφοντος.
Το Κήρυγμα της Κυριακής
Αρχιμανδρίτης Ανανίας Κουστένης
2003-2004
Είπεν ο Κύριος την παραβολήν ταύτην· Άνθρωποι δύο ανέβησαν εις το Ιερόν προσεύξασθαι· ο εις Φαρισαίος, και ο έτερος Τελώνης. Ο Φαρισαίος σταθείς προς εαυτόν ταύτα προσηύχετο· Ο Θεός, ευχαριστώ σοι, ότι ουκ ειμί ώσπερ οι λοιποί των ανθρώπων, άρπαγες, άδικοι, μοιχοί, ή και ως ούτος ο Τελώνης. Νηστεύω δις του σαββάτου, αποδεκατώ πάντα όσα κτώμαι. Και ο Τελώνης μακρόθεν εστώς, ουκ ήθελεν ουδέ τους οφθαλμούς εις τον ουρανόν επάραι, αλλ’ έτυπτε το στήθος αυτού λέγων· Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τω αμαρτωλώ. Λέγω υμίν, κατέβη ούτος δεδικαιωμένος εις τον οίκον αυτού, ή εκείνος. Ότι πας ο υψών εαυτόν, ταπεινωθήσεται· ο δε ταπεινών εαυτόν, υψωθήσεται.
There are no reviews yet.