Άπαντα Χρήστου Μαλεβίτση, 7ος τόμος – Εφημερία – Ο φωτισμός του ανθρώπου

Εφημερία – Ο φωτισμός του ανθρώπου

Ο Χρήστος Μαλεβίτσης (1927-1997) καλλιεργεί το φιλοσοφικό δοκίμιο ξεκινώντας από έναν προσωπικό πυρήνα εμβιώσεως της εγκοσμιότητας και του ιστορικού χρόνου, ο οποίος εκφράζεται ως απορία και ταυτοχρόνως ως πόρος. Η απορία τον οδηγεί στη διασκεπτική επεξεργασία των δρώμενων στην κοσμική σκηνή και στη δραματική συναίσθηση στης έλλειψης πόρου, δηλαδή περάσματος, διεξόδου. Η εμβίωση αυτής της έλλειψης εντείνει την εγρήγορση του και τον οδηγεί προς μία ποιητικο-θρησκευτική υπέρβαση της εγκοσμιότητας. Ο συγγραφέας εισάγει στον ελληνικό δοκιμιακό λόγο τη μέριμνα του εσχάτου και την επίγνωση των ορίων. Αποβλέπει προς τη συνολική σύλληψη των ιστορικώς δρωμένων, προκειμένου να διασωθεί ό, τι μαρτυρείται γνησίως από το παρελθόν και να επιβεβαιωθεί ό, τι υπόσχεται την αυθεντική επιβίωση στο μέλλον. Επιδιώκει τη συνειδητοποίηση της κρισιμότητας της παρούσας ιστορικής ώρας. Γνωρίζει, όμως, πως για την ουσιαστική υπόσταση του ανθρώπου, το παρόν είναι πάντοτε κρίσιμο, επειδη πάντοτε τελεί υπό κρίσιν. Αν είναι να υποδηλώσουμε την αφετηριακή του εμβίωση, θα λέγαμε πως για τον συγγραφέα το γεγονός του υπάρχειν στον κόσμο είναι το πιο θαυμαστό και το πιό μυστηριακό και το πιο κρίσιμο συμβάν που μπορούμε να ζήσουμε ή να σκεφτούμε. Από αυτή τη σταυρική εμβίωση εκπηγάζει ο στοχασμός του και εκπτύσσεται ο λόγος του. Περισσότερες πληροφορίες για τον συγγραφέα καθώς και το σύνολο των βιβλίων του που κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Αρμός. Δείτε εδώ. Εδώ μπορείτε εάν θέλετε να δείτε: Παρουσιάσεις βιβλίων αγαπημένων σας συγγραφέων και όχι μόνον.

ΕΦΗΜΕΡΙΑ. Σ’ αυτή τη συλλογή δοκιμίων ο Χρήστος Μαλεβίτσης με λυρισμό και ποίηση οδηγεί τον αναγνώστη σε τόπους πνευματικής εγρήγορσης. Αντιτάσσει στον πόνο της εφήμερης και πεπερασμένης ζωής την εφημερία του πνεύματος και τη δυνατότητα της ψυχής να κραταιώσει το δεσμό με το αιώνιο. Έναντι του μυστηριακού ωκεανού της άγνοιας, το σιωπηλό χρέος της παρουσίας του ανθρώπου στον κόσμο είναι να εφημερεύει κρατώντας αναμμένο το κερί της υπάρξεως που του εδωρήθη για όσο χρόνο αυτό φέγγει: “Εσύ την εφημερία σου τηρείς. Ώσπου να έρθει ο άλλος. Θα ανάψει από το κερί σου το κερί του. Θα καθήσει στη σκοπιά σου, καθώς θα αποχωρείς. Χωρίς να αλλάξετε κουβέντα. (Βραβείο Ιδρύματος Ουράνη, 1990).

Ο ΦΩΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ. Με φωτεινό απορητικό στοχασμό και ενορατική διείσδυση σ’ αυτά τα δοκίμια ο Χρήστος Μαλεβίτσης εκθέτει την αγωνιώδη μαρτυρία της ιστορικής στιγμής. Την εποχή της βίας, της ανομίας και της απαιδευσίας, την εποχή της ύποπτης σιγής της ανθρωπότητας, όπως κανείς πλέον δεν μιλάει για τα ουσιώδη, καλείται ο άνθρωπος να διατηρήσει την ανάμνηση του φωτός. Να συνειδητοποιήσει τον ίλιγγο της αβύσσου, να αναμετρηθεί με τη νύχτα της λησμονιάς, προσβλέποντας προς την ημέρα του όντος που πλημμυρίζει την ψυχή με θεοτικό ολβό. Να αναζητήσει το έσχατο νόημα που οδηγεί στο φως της υπέρβασης. (Βραβείο Δοκιμίου του Ελληνικού Pen Club, 1996).

efimeria-fotismos-anthropou